Kütahya'da Minik Dostlarımızla Buluştuk

Minik dostlarımızı da unutmadık

Hepimizin evlerine çekildiği bugünlerde sokaklarda bulunan minik dostlarımız yaşamları için mücadele ediyor. Ancak en temel ihtiyaçları olan mama ve suya çoğu zaman ulaşamıyorlar. 

Bizde bu yüzden Kütahya gönüllü ekibimiz ile birlikte minik dostlarımızın yardımına koşarak onlara mama ve su dağıttık.

Etkinliğe katılan gönüllü ekibimiz duygu ve düşüncelerini şu şekilde paylaştı:

Mine İkiz; ‘’Kütahya’nın ücra bölgelerinde hayvan beslemesi yaptık. Belediyenin beslenme yerlerinde daha güçlü köpeklerin hüküm sürdüğü güçsüzlerin dışlandığı bir durumla karşı karşıyayız. Güçsüz ve aç hayvanları beslemeye gittiğimizde ortalıkta hiç hayvan olmasa bile araba kornasıyla hepsinin koşarak gelmesi beni çok etkiledi. Yardım deyince akla hep insanlar gelir ama her türlü canlı yardıma muhtaç olabilir. Oranın halkının duyarsızlığı üstüne üstelik bize de engel olmaya çalışmaları çok üzücü. Hayvanların durumu içler acısıydı. Açlıktan birbirlerini yiyebilecek kadar aç hayvanlardı. ‘’

Yakup Aydın; ‘’Kütahya merkezin ücra bölgelerinde hayvanları besledik. Gönüllü bir arkadaşın ilgilendiği bu bölgelerde hayvanların çoğunlukla aç olduğunu duyduk Belediyenin besleme alanlarında hayvanlar karnını doyurabilirken birkaç yüz metre öte de daha küçük köpekler maalesef aç kalmaktaydı. Bu bölgelere ayak bastığımız an gönüllü arkadaşımızı tanıyan tüm köpekler birden etrafımıza toplanıyordu hem karınları aç hem de sevgiye aç oldukları çok belliydi gittiğimizde ortalıkta hiç hayvan olmasa bile araba kornasıyla hepsinin koşarak gelmesi hepimizi çok etkiledi. Aslında bölgede ki halkın artan yemekleriyle bir kap su bırakması o hayvanların en azından doymasına yeterdi fakat bunun yerine gürültüyü bahane ederek hayvanların oralarda yaşamalarına karşıydılar hem de bizim beslememizi istemediler. Hayvanlara o kadar açtı ki hangi birine yeteneğimizi şaşırdık biraz zorlansak ta çok şükür hepsi doydu. Malzeme tedarik ederken köpeklerin çok olmasından dolayı açıkçası benim endişem vardı maddiyat yönünden zorlanacağımızı düşünüyordum fakat çok şükür tüm olumsuzluklar yanı sıra iyi insanların olduğunu bilmek çok güzel çünkü kimden destek istediysek elinden geleni yaptı ve sorun yaşamadık. Her şey planlamamıza uydu.’’

Emre Üre; ‘’Kütahya mahalle ve köylerinde ekmek ve mamayla besleme yaptık. İnsanlardan kaçmamaları güzeldi, kendi elimizle ekmeği verince bize zarar vermeden sakince alıp kaçıyorlardı. Küçük ve cılız olanlar diğerlerinden korkuyordu bu yüzden sürekli kaçma kovalama halindelerdi. Güçlü olanlar mamaları diğerlerinden sürekli kıskandı. Yerli halkı her gün bir kap yemek koysa hepsi güzel güzel yaşayıp giderdi belki de. Hayvanların durumu gözle görülebilecek şekilde kötüydü. ’’